JOSEP CORELL VICENT (X. GÓMEZ FONT, COL·L.),
Inscripcions romanes
del País Valencià. II. 1. L?Alt
Palencia, Edeba, Lesera i els seus
territoris. 2. Els
Mil·liaris del País Valencià, 18, 311 pp; Universitat
de
València, València, 2005. 19 x 27 cm; rústica.
ISBN84-370-6058-3; obra
completa: 84-370-5523-7. 25 ?
http://puv.uv.es/http://www.uv.es/gfont/index.htmlA.
Inscriptiones Romanae REGIONIS L?Alt Palància,
EdebaE et LeseraE eArumque
territorium (IRAPELT)
B. MiliariI ValentinI (MPV)
Hoc volumen ex
duabus partibus constat. Prima pars titulos
regionis sic dictae l?Alt
Palància et civitatum romanarum
Edebae atque Leserae una cum earum
territoriis colligit
(tabula geographica 1). Altera autem pars omnes
miliarios
valentinarum terrarum respicit (tab. geogr. 5).
Prima pars
nonaginta et octo titulos continet: duos sacros,
octoginta et unum
sepulcrales, unum in rupe insculptum,
instrumenta domestica tredecim atque
incerti generis unum.
In fine catalogi tum notitiae parum explicitae circa
titulos
tum tituli falsi atque non romani colliguntur atque
investigantur.
Corpus rationem geographicam et quasdam
certas regulas tam in ordine quam in
modo exhibendi titulos
servat. Primum regionis l?Alt Palància inscriptiones
habes
(tab. geogr. 2); dein eas quae ad Edebam eiusque
territorium
pertinere videntur (tab. geogr. 3); denique eas quas ex
Lesera
eiusque territorio provenire credimus (tab. geogr.
4). Titulos per moderna
municipia, in quibus reperti sunt,
secundum hanc rationem disposuimus.
Scilitet, in l?Alt
Palància regione, ubi nullum municipium romanum
exstitisse
videtur, inscriptiones a meridie versus septentrionem atque
ab
oriente versus occidentem dispositae sunt. Titulos vero
Edebae et Leserae
aliter ordinavimus, id est, primum illos
in civitatibus ipsis repertos,
postea qui ad earundem
territoria pertinere videntur. Dispositionis autem
ratio
haec est: tituli sacri incipiunt; sepulcrales in litteram
quidem
digesti sequuntur; demum instrumenta domestica
ostenduntur. Expositionis
modus semper idem est, scilicet,
tituli genus, forma et materia monumenti,
compages,
ornamenta, conservationis status, ubi et quando repertae
sint
inscriptiones atque posteriores casus usque hodie,
mensurae (altitudo,
amplitudo crassitudoque), conspectus
bibliographicus. Tituli transcriptio
eiusque versio atque
criticus apparatus sequuntur. Continuo
epigraphicos,
onomasticos, philologicos et historicos commentarios
habes.
Denique chronologia proponitur.
Altera autem pars viginti et octo
miliarios continet. Haec a
septentrione versus meridiem exhibentur,
subsequendo hoc
modo ipsum cursum Viae Augustae, cui omnia
pertinent,
praeter illum qui in Sogorb inventus est (num. 28). In fine
non
solum ea quae nonnulli auctores de quibusdam miliariis
obscurius referunt sed
etiam miliarii dubii adiecimus.
Duae voluminis partes non tantum totius fere
bibliographiae
recognitione sed etiam omnium titulorum autopsia
fultae
sunt. Quod ad bibliographiam respicit, animadvertere oportet
nos
non pauca manu scripta, quae antea vel non usurpata vel
minus accurate
inspecta erant, adhibuisse (mss. Nunyes,
Diago, Lastanosa, Sales, Lumiares,
Clemente, Ferrer,
Ribelles, etc.). Quae quidem documentatio nobis
praestantem
notitiam de titulis non solum publici iuris factis sed
etiam
nondum editis obtulit. Haec igitur nova documentatio, una ex
parte,
et recognitio omnium inscriptionum, ex altera, ad
progressum epigraphiae hic
pertractatae multifariam
contribuisse credimus.
Primo emendationes
lectionum in viginti et quinque titulis
proposuimus (num. 3, 7, 8, 11, 16,
17, 22, 24, 26, 27, 29,
32, 33, 35, 36, 39, 42, 54, 58, 67, 69, 72, 80, 89,
90).
Secundo et nonnullos titulos ineditos obtulimus (1, 6a, 38,
61, 68,
91, 93, 94, 95) et alios iam notos sed nondum in CIL
II2 receptos collegimus
(num. 9, 40, 41, 52, 68a, 76a, 79,
85, 86, 87, 92). Tertio, quod ad titulos
falsos et non
romanos attinet, probavisse speramus: a) titulum Sogorb
(I*)
proculdubio falsum esse; b) titulum Begis (II*), contra
communem
opinionem non esse romanum, sed christianum; c)
titulum Caudiel (IV*) non
esse romanum, ut quidam editores
tenebant, sed circa saecula xviii-xix
conscriptum fuisse.
Denique praecipua nostra contributio, ita nobis videtur,
est
reductio civitatis Edebensis in sic dictum Morrón del
Cid
(L?Anglesola, Teruel).
Quod ad miliarios attinet, tantum
notabiliores
contributiones referimus. Una ex parte,
emendationes
lectionum aliquot miliarium proposuimus (num. 1, 3, 6,
20,
21, 22, 23, 27). Altera ex parte, his emendationibus et
duobus
miliariis nuper repertis fulti (num. 6 et 22),
asserere possumus intervalla,
quae in valentinarum terrarum
miliariis notantur, a Summo Pyrinaeo versus
meridiem
computata fuisse. Caput igitur viae valentinorum miliarium,
quae
in hanc diem noscuntur, non aliud quam miliarium
Cataloniae fuisse videtur.
Denique inventionis loca
miliarium aliquot accurate definivimus aliosque
miliarios,
qui per transmissum permixti erant, distinximus.
Photographicae
vel delineatae imagines inscriptionibus
adiunctae ad lectiones
commentariosque melius intelligendos
expediunt.
Item tabulis geographicis,
graphidibus, indicibus faciliorem
corporis inspectionem reddere voluimus.
Postremo, dilecte
lector, quaesumus ut opus nostrum, benevole
accipias.
--
********************************
Xavier Gómez
Font
Dpt. Filologia Clássica - Universitat de València
avgda. Blasco
Ibàñez, 32 - 46010 València
tlf 963864861 - FAX 96-3864817
xavier.gomez@uv.es,
xgf30@yahoo.eshttp://www.uv.es/gfont/index.htmlhttp://es.groups.yahoo.com/group/CEnricValor/http://es.groups.yahoo.com/group/ebllll/http://es.groups.yahoo.com/group/tabellarius/